De eerste dagen in Kenia
Door: Joost
Blijf op de hoogte en volg Joost
08 Oktober 2013 | Kenia, Watamu
Hallo vrienden/familie,
Allereest wil ik jullie super bedanken voor alle leuke reacties, ik lees ze met veel plezier! Het is echt gaaf om te zien dat ik zo gevolgd word. Ik zal verdergaan waar ik bij mijn laatste verslagje gebleven was. Vrijdagavond waren we nog ergens wat gaan eten met 2 andere Nederlandse vrijwilligsters en dat was heel gezellig. Hun waren echt al helemaal aangepast en dat gaf me goede hoop dat ik dat ook snel zou raken. Zaterdag was echter nog geen succesdagje. Ik lag de hele dag bij het zwembad van het hotel en heb bijna een heel boek uitgelezen toen. Ik moest voor mezelf koken savonds maar het was echt niet te eten. (spaghetti met veel pure tomatensaus uit blik is geen aanrader) Gelukkig had ik als back-up nog wat noodles gekocht zodat ik nog iets te eten had:) De andere dagen is het koken wel goed gegaan. Ik zou zaterdagavond nog wat gaan drinken met de jongen (Keniaan/Duitser) die hier beneden woont, maar hij kwam een half uur te laat en ik was toen al naar bed. Zondag voelde ik me wederom wat eenzaam, dus ik besloot er iets aan te gaan doen en met me Swahili/engels boekje bij de hand ging ik Swahili proberen te praten met de bevolking en ging k aan het strand liggen. Ik kwam daar een Keniaan tegen en nadat ik van de andere 2 nederlandse vrijwilligsters een smsje had gekregen dat hun op een ander strand lagen, bracht hij mij daarnaartoe. Het was een hele aardige Keniaan, my friend Mohammed, en hij vroeg geen fooi of iets (daarom gaf ik hem dat juist naderhand wel een beetje). We liepen echt door de kleine paadjes in de 'krottenwijken', waarbij hij soms zei 'you see that people over there? That's where they smoke marihuana'. De mensen bleven gewoon aardig, dus het was niet gevaarlijk of iets. Later heeft hij om me beter Swahili te leren nog een cd met liedjes in het Swahili voor me geregeld. Op het strand was het ook heel gezellig dus zondag was een geslaagde dag:). Gisteren begon het echte werk. Ik werd door Cocky, de leidster van Kenyaxperience, begeleid naar Jombas, het weeshuis waar ik nu werk. Bij aankomst begonnen de kindjes gelijk voor me te zingen, heel leuk:) Ik kreeg een kleine introductie. Jombas zit als volgt in elkaar: Het wordt geleid door Father Bapu, een priester en hele aaridge en grappige man. Dan heb je Paul, de 'caretaker', die overziet alles. Ook een hele leuke gezellige gast van 24 volgens mij. Voorderest heb je nog 4 meisjes, 1 als lerares, 1 voor de was, 1 voor het koken en 1 voor het verzorgen van de kindjes. Ik werk nauw samen met Paul en hij bepaalt, in overleg, de klusjes die ik doe. In principe is dat helpen lesgeven, er zijn 3 klasjes van ong 7 leerlingen, omdat ze allemaal een andere leeftijd hebben. Vandaag heb ik de oudste klas lesgegeven. Als er niet wordt lesgegeven voetbal ik buiten met de kinderen, of ben ik met Paul op stap, als hij klusjes buiten het weeshuis zelf (wel voor het weeshuis) moet doen. De eerste dag ging ik na de introductie nog met Cocky naar de stad om kennis te maken met de vrouw van mij toekomstige gastgezin en daarna ben ik nog gaan voetballen met de kinderen. Vandaag heb ik voor het eerst een hele dag gewerkt. (sochtens lesgeven en smiddags met paul op stap) en ik vind t echt heel leuk. Ik word gewoon echt heel vrolijk van de kinderen, ze lachen de hele tijd en vinden het echt geweldig als ik er ben. Helaas kregen ze laatst wel minder goed nieuws te horen: Jombas is namelijk in een huis dat wordt gehuurd door Father Bapu, die 2 weken geleden onverwachts te horen kreeg dat de eigenares het huis ineens zo snel mogelijk terug wil. Ze zijn al op een nieuwe plek aan het bouwen, daar ging ik vanmiddag met Paul heen, maar dat ligt even stil door geldtekort. Misschien dat ik daar binnenkort een beetje kan bijschieten met sponsoring. Ik voel me heel veel beter dan bij mn vorige verslagje en vind het werk echt heel leuk om te doen:) Voor de mensen die zo snel mogelijk foto's willen zien, jullie zullen helaas nog even geduld moeten hebben. Ik probeer in het begin zo min mogelijk als een toerist over te komen en dan helpt het niet als je rondzeult met een fotocamera, foto's zullen over een tijdje komen.
Tathouanana!
Allereest wil ik jullie super bedanken voor alle leuke reacties, ik lees ze met veel plezier! Het is echt gaaf om te zien dat ik zo gevolgd word. Ik zal verdergaan waar ik bij mijn laatste verslagje gebleven was. Vrijdagavond waren we nog ergens wat gaan eten met 2 andere Nederlandse vrijwilligsters en dat was heel gezellig. Hun waren echt al helemaal aangepast en dat gaf me goede hoop dat ik dat ook snel zou raken. Zaterdag was echter nog geen succesdagje. Ik lag de hele dag bij het zwembad van het hotel en heb bijna een heel boek uitgelezen toen. Ik moest voor mezelf koken savonds maar het was echt niet te eten. (spaghetti met veel pure tomatensaus uit blik is geen aanrader) Gelukkig had ik als back-up nog wat noodles gekocht zodat ik nog iets te eten had:) De andere dagen is het koken wel goed gegaan. Ik zou zaterdagavond nog wat gaan drinken met de jongen (Keniaan/Duitser) die hier beneden woont, maar hij kwam een half uur te laat en ik was toen al naar bed. Zondag voelde ik me wederom wat eenzaam, dus ik besloot er iets aan te gaan doen en met me Swahili/engels boekje bij de hand ging ik Swahili proberen te praten met de bevolking en ging k aan het strand liggen. Ik kwam daar een Keniaan tegen en nadat ik van de andere 2 nederlandse vrijwilligsters een smsje had gekregen dat hun op een ander strand lagen, bracht hij mij daarnaartoe. Het was een hele aardige Keniaan, my friend Mohammed, en hij vroeg geen fooi of iets (daarom gaf ik hem dat juist naderhand wel een beetje). We liepen echt door de kleine paadjes in de 'krottenwijken', waarbij hij soms zei 'you see that people over there? That's where they smoke marihuana'. De mensen bleven gewoon aardig, dus het was niet gevaarlijk of iets. Later heeft hij om me beter Swahili te leren nog een cd met liedjes in het Swahili voor me geregeld. Op het strand was het ook heel gezellig dus zondag was een geslaagde dag:). Gisteren begon het echte werk. Ik werd door Cocky, de leidster van Kenyaxperience, begeleid naar Jombas, het weeshuis waar ik nu werk. Bij aankomst begonnen de kindjes gelijk voor me te zingen, heel leuk:) Ik kreeg een kleine introductie. Jombas zit als volgt in elkaar: Het wordt geleid door Father Bapu, een priester en hele aaridge en grappige man. Dan heb je Paul, de 'caretaker', die overziet alles. Ook een hele leuke gezellige gast van 24 volgens mij. Voorderest heb je nog 4 meisjes, 1 als lerares, 1 voor de was, 1 voor het koken en 1 voor het verzorgen van de kindjes. Ik werk nauw samen met Paul en hij bepaalt, in overleg, de klusjes die ik doe. In principe is dat helpen lesgeven, er zijn 3 klasjes van ong 7 leerlingen, omdat ze allemaal een andere leeftijd hebben. Vandaag heb ik de oudste klas lesgegeven. Als er niet wordt lesgegeven voetbal ik buiten met de kinderen, of ben ik met Paul op stap, als hij klusjes buiten het weeshuis zelf (wel voor het weeshuis) moet doen. De eerste dag ging ik na de introductie nog met Cocky naar de stad om kennis te maken met de vrouw van mij toekomstige gastgezin en daarna ben ik nog gaan voetballen met de kinderen. Vandaag heb ik voor het eerst een hele dag gewerkt. (sochtens lesgeven en smiddags met paul op stap) en ik vind t echt heel leuk. Ik word gewoon echt heel vrolijk van de kinderen, ze lachen de hele tijd en vinden het echt geweldig als ik er ben. Helaas kregen ze laatst wel minder goed nieuws te horen: Jombas is namelijk in een huis dat wordt gehuurd door Father Bapu, die 2 weken geleden onverwachts te horen kreeg dat de eigenares het huis ineens zo snel mogelijk terug wil. Ze zijn al op een nieuwe plek aan het bouwen, daar ging ik vanmiddag met Paul heen, maar dat ligt even stil door geldtekort. Misschien dat ik daar binnenkort een beetje kan bijschieten met sponsoring. Ik voel me heel veel beter dan bij mn vorige verslagje en vind het werk echt heel leuk om te doen:) Voor de mensen die zo snel mogelijk foto's willen zien, jullie zullen helaas nog even geduld moeten hebben. Ik probeer in het begin zo min mogelijk als een toerist over te komen en dan helpt het niet als je rondzeult met een fotocamera, foto's zullen over een tijdje komen.
Tathouanana!
-
08 Oktober 2013 - 20:01
Mama:
Hallo Joost,
Weer ontzettend leuk om te lezen. Fijn dat je je een stuk beter voelt, dat doet mij ook goed. Heel veel succes en plezier met je avontuur! Mama. -
08 Oktober 2013 - 20:03
Papa:
Dag Joost,
Mooi dat het zo goed gaat. Ga maar eens Berend Botje zingen voor de kinderen: dat vinden ze héél leuk...
Groeten van je vader -
08 Oktober 2013 - 20:24
Guus:
Heee Joost!
Gaaf dat het nu een heel stuk beter gaat!
Dit is een heel stuk leuker om te lezen haha
Leer binnenkort maar eens wat Keniaanse specialiteiten zodat je wel iets lekkers op je bord hebt :)
Ik kijk weer uit naar je volgende verslag!
Groeten van je allerleukste achterneefje :D -
08 Oktober 2013 - 20:31
José Van Koppen:
Leuk, Joost, om te lezen dat je het fijn hebt en dat je de kinderen blij kunt maken.
Lekker voetballen met de kinderen! Ik heb al een heel vrolijk beeld over hoe het met jou nu gaat! Tot de volgende keer! X José , Richard, Guus en Sofie -
08 Oktober 2013 - 20:48
Eugenie:
Hé Joost, dat klinkt positief. Je bent al echt je draai aan het vinden! Ik vind het leuk om je belevenissen te volgen zo. Het ga je goed! Groetjes Eugenie -
08 Oktober 2013 - 21:17
Jeanny:
Hé Joost, goed om te lezen dat je al aardig aan het wennen bent. En als je eten eens een keertje niet zo lekker is, ben je dat snel vergeten als je die lachende kindertjes ziet. Want er is niks mooier dan een lach van een kind, daar doe je het toch voor! Veel succes met alles en geniet ervan. Liefs xx Jeanny -
08 Oktober 2013 - 21:23
Luuk Bartels:
Joost fijn dat je het zo leuk vind man!zoals ik het zie heb jij het helemaal naar je zin :D blijf posten man want het zijn goeie verhalen.
groeten,
luuk -
08 Oktober 2013 - 23:11
Anfernee:
Fijn om te lezen dat je het leuker begint te vinden. Ik hoop dat je er een onvergetelijke ervaring opdoet! Vind het leuk om je verhalen te volgen, probeer ons op de hoogte te houden! -
09 Oktober 2013 - 00:21
Erika:
Hoi Joost, mooi verhaal weer! Ik ben blij voor je dat je je nu al meer op je plek voelt. Ik zie die lachende gezichtjes zo voor me! (Geen foto voor nodig). Hoeveel kinderen wonen er in het weeshuis? 'n Klas met 7 kinderen geeft je lekker veel gelegenheid om hen allemaal veel aandacht te geven. Ik kan me voorstellen dat ze nu al dol op je zijn, zeker als je hen ook nog goed voetballen leert... groetjes, Erika -
09 Oktober 2013 - 11:24
Laura Bartels:
Hoi Joost!
Leuk om je verhalen te lezen. Fijn dat het beter met je gaat :).
Ik hoop dat je verslagen alleen maar positiever worden!
Veel plezier!
Liefs Laura -
09 Oktober 2013 - 11:24
Laura Bartels:
Hoi Joost!
Leuk om je verhalen te lezen. Fijn dat het beter met je gaat :).
Ik hoop dat je verslagen alleen maar positiever worden!
Veel plezier!
Liefs Laura -
09 Oktober 2013 - 11:33
Adrie En Ingrid:
Hallo Joost,
Leuk lekker lang verhaal, geniet van de kinderen en spelletjes met ze doen en verhaaltjes voorlezen. Ik denk aan die tijd toen ik oppastte op jullie.
Hoop dat de Keniaanse keuken ook lekker is. Onthou de recepten maar!
Succes daar en tot het volgend verslag.groetjes Ingrid -
09 Oktober 2013 - 14:31
Marc:
Leuk om je verhalen zo te lezen, hoop dat er nog veel zullen komen!
Keep up the good work!! -
09 Oktober 2013 - 22:39
Richard Mukuka:
Hoi Joost,
Ik ben erg trots op je. En ik ben ook zeer blij dat je naar Afrika ging. Er is misschien veel armoede daar maar jij kom straks terug met veel rijkdom van beleving en wijsheid. Fijn om te horen dat het goed gaat met je daar.Ik ben de collega van je vader, oorspronkelijk uit Zimbabwe.
Heb je al de maispap gegeten? Ask the locals about this.
Veel plezier!
Richard -
10 Oktober 2013 - 15:37
Jan Verbart:
Dag Joost,
Wat leuk dat je daar in Kenia zit.
Geniet er van!
Mijn vriendin, Tanja heeft er ook een 3 maanden gezeten, dus ik denk dat dit een onvergetelijke ervaring voor je gaat worden :)
Groeten van je neef Jan -
10 Oktober 2013 - 19:30
Ad En Ria Voesenek:
Hoi Joost,
Het is een prachtig verslag van je eerste kennismaking met Kenia.
Je zult veel beleven en zien dat mensen met weinig geld grote prestaties kunnen leveren. Wij hopen dat jij een bijdrage kunt leveren aan een beter leven voor deze kinderen. Wij vinden het prachtig dat jij je tijd aan anderen besteedt. Bovendien zal jij lateronze rijkdom beter waarderen.
Het gaat je goed en veel sterkte! Ria en Ad. -
10 Oktober 2013 - 22:28
Nel Bommeljé:
Zo dát klinkt allemaal al een stuk vrolijker. Fijn hoor groeten Nel -
10 Oktober 2013 - 23:23
Paultje:
Maatje, goed om te horen dat je het naar je zin hebt!
Noemen ze je daar ook al Diego? ;)
-
11 Oktober 2013 - 13:56
Jose Van Hoek (Collega Van Je Moeder):
Hoi Joost,
Ik zal me eerst maar even voorstellen, ik ben een collega/ clec 'vriendin' van je moeder op het Vitalis College. Vanaf de zijlijn hoor ik af en toe wat en heb ik je site doorgestuurd gekregen. Wat leuk om je avonturen te lezen. Veel plezier en met je moeder gaat het hier op school goed...groeten José van Hoek -
12 Oktober 2013 - 19:53
Tessa:
heee,
Ik ben heel blij dat het al wat leuker is. Ben je al een gespierd beest? of moet je daar nog wat meer voor voetballen. Zometeen proberen we weer met je te skypen! jeeej Ik ben heeel trots op je, you go boy!!!!!
loveyaaa,
tessa -
13 Oktober 2013 - 18:24
Oma:
Hoi Joost
Leuk verhaal!
Ik ben bij Jeanny, Jeroen en Dennis en heb net lekker gegeten hier.
Hoe gaat het? Ben je het al een beetje gewend daar?
En hoe gaat het met de omgeving?
Het is hier erg slecht weer, veel regen en het is koud.
Ik hoop dat je het erg naar je zin heb!
Groetjes,
Oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
